Yıllarca

Doğarız ve yıllarca belki tüm yaşamımız boyunca aynı sokakta otururuz. Oturduğumuz sokağın veya caddenin bir adı vardır. Şu sokakta veya falanca  caddede oturduğumuzu söyleriz. Belediyeler sokağa veya caddeye bir tabela koyarak oranın adını yazarlar. Oturduğumuz yerin adı olan tabela vardır fakat o ismin nereden geldiğini belirtir ikinci bir tabela yoktur. Halbuki ad verilirken ikinci bir tabela konularak, o ismin nereden geldiğini belirtir bir tabela konulsa  hiç olmazsa o isim daima hatırlanır. Belediyeler bu konuda çalışma yürütseler çok güzel bir iş yapmış olurlar.           

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Lokum, Hacı Bekir ve Fenerbahçe

Lokumun tarihçesi Perslere dayanır. Pers imparatorluğunu yöneten Sasaniler Dönemi'nde ''abhisa'' adıyla bilinen tatlıya ''rahat-ı hulkum'' adı verilmiştir. Kelime anlamı boğazı rahatlandır. Zamanla kısaltılarak adı önce ''lati lokum''; sonra ''rahat lokum'' sonunda lokum denilmiştir. 15.yüzyıldan beri Anadolu'da bilinmekle beraber Anadolu'da bilinmekle beraber esasen 17. yüzyılda Osmanlı'da yaygınlaşır. Avrupa'da ise bir İngiliz gezgin aracılığıyla ''Turkish Delight'' adıyla 18. yüzyılda tanınmaya başlanır.(1) 1777 yılında İstanbul Bahçekapı'da Hacı Bekir, lokum, akide şekeri vb. şekerlemeler imal ediyordu. Dönemin padişahı kendisine getirilen şekerlemeler içinde yalnızca Hacı Bekir'in akide şekerini ve lokumunu beğenip yermiş. Hacı Bekir sarayın şekercibaşısı olmuş.  İstanbul'da şekerciler, ayrıca helvacılar olduğundan helva yapmazlardı. Helvacılar da kıyıda köş...
Devamı

Bayrağın yarıya indirilmesi

10 Kasım 1938 günü Dolmabahçe Sarayı'nın çatısındaki Türk Bayrağını yarıya indirerek Türk halkına Atasının ölümünü ilan ediyor. Böylece Nuri Ulusu (Atatürk'ün kütüphanecisi), Türk Bayrağını  Türkiye'de ilk kez yarıya indiren kişi oluyor. (İlk Ulusal Yas 10    Kasım 1938) Kaynak : Atatürk'ün Yanı Başında                 Mustafa Kemal Ulusu                 İstek                 Sayfa 423
Devamı

Sanayiye iki farklı bakış

Türk Hava Kurumu, Nuri Demirağ'a Beşiktaş'taki atölyesinde üretilmek üzere 12 adet eğitim uçağı siparişi verir. Şartnameye uygun olarak üretilen uçakların teslimi sırasında problem çıkmış, kurum üretilen uçakların mukaveleye uygun olmadığı gerekçesiyle uçakları teslim almaktan vazgeçer ve 51.000 Lira'lık teminat mektubunu mahsup eder. Nuri Demirağ, ürettiği uçakların kurumun istediği evsafa uygun olduğunu, şartnameyi ihlal edenin kendisi değil kurum olduğunu belirterek, karşı dava açar. Beşiktaş'taki atölyesinde yapılan çift motorlu, altı kişilik yolcu uçaklarının da Türk Hava Yolları tarafından beklenen ilgiyi görmemesi ile başlayan krizler ve mahkemelerle, Demirağ'ın hayatında yeni bir dönem başlar. Bakanlar Kurulu tarafından seferberlik halinde ordunun ihtiyaçlarını karşılamak üzere faydanılacak fabrikalar arasında kabul edilen Nuri Demirağ Tayyare Fabrikasının bu cetvelden çıkarılması, Milli Savunma Bakanlığının teklifi ile Bakanlar Kurulu'nda 11.06.1949 ta...
Devamı